Chapter 5

#ฟิคใต้ดินนซ

Chapter 5

            “หือ.. แฟนนัมนี่ไม่รู้เรื่องเอาซะเลยนะ อ๊ะ”

            “อื้อใช่ นัมก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว” เสียงต้นสายที่โทรมาหาจินอูเสียงดูมีน้ำโห “หรือเขาอาจจะไม่ได้สนใจนัมจริงๆ ก็ได้ ไม่มีเขาเรทติ้งนัมก็ตกพอดี”

            “อะ อื้อ.. พี่ว่านะ นัมอ่ะ..อาจจะคิดมากไปเองก็ได้.. อั่ก!” จินอูพูดตอบด้วยเสียงสั่นๆ จู่ๆ ตัวของเขาก็สะดุ้งขึ้นมาแรง “อ๊ะ! ทะ ทำเบาๆ หน่อยสิซึงฮุน!! ฮื้อ~”

            “อะไรของพี่เนี่ย? นี่พี่กำลังมีอะไรกับแฟนระหว่างคุยกับนัมเหรอ?”

            “กะ ก็นัมโทรมาตอนนี้พอดี.. ฮ่ะ!” แกนกายใหญ่กระแทกเข้ามาพอดีกับตอนที่จินอูตอบแทฮยอน ร่างสูงที่อยู่ข้างบนไม่ได้สนใจว่าจินอูจะพูดอะไรได้แต่ซอยสะโพกกระแทกแกนกายเข้าออกต่อไป

            “ก็พี่ไม่เห็นจะสนใจผมเลย สนใจแต่โทศัพท์ นี่เรากำลังมีอะไรกันนะ”

            “อื้อ.. อย่างอนสิเด็กดี..อ๊า! นะ นี่แกล้งพี่เหรอ?” จินอูเอาแขนข้างที่ว่างขึ้นมาโอบคอรุ่นน้องที่เป็นแฟนเอาไว้ “ฮ๊ะๆ ตะ ตรงนั้นแหละ”

            “พี่จินอู!!!” แทฮยอนตะโกนเสียงดังใส่โทรศัพท์

            “อื้อ...!”

            “โว้ะ”

            ติ้ด!

            แทฮยอนตัดสายไปทันที ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าตอนนี้จินอูโดนคนเป็นน้องงอนเข้าให้แล้ว แต่เวลานี้ไม่ใช่เวลามาคิดมาก จินอูวางโทรศัพท์ไว้ที่หัวเตียงแล้วหันมาสนใจที่คนตรงหน้าต่อ

            “คุยเสร็จแล้วเหรอหืม?” ซึงฮุนก้มหน้าลงไซร้ซอกคอขาวไปมา ร่างบางที่กำลังร้องครางเสียงหวานยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาขย้ำผมนุ่มของซึงฮุนเบาๆ ขาเรียวบางทั้งสองข้างเอาขึ้นมาเกี่ยวเอวหนาของร่างสูงเอาไว้แน่น แรงกระแทกที่ใส่เข้ามาแต่ละทีมันทำให้จินอูรู้สึกหลายๆ อย่างรวมกันจนเขาอยากจะละลายไปกับเตียงนั้นให้รู้แล้วรู้รอด ความรู้สึกเสียวซ่านสอดแทรกเข้ามาภายในทำให้เหมือนตัวจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

            ตอนกลางวันอยู่กับซึงยุน ส่วนตอนกลางคืนอยู่กับซึงฮุน เป็นแบบนี้สลับกันมาเกือบปี น่าแปลกที่คนอย่างจินอูสลับรางได้ทันโดยที่ทั้งซึงยุนและซึงฮุนไม่ได้สงสัยอะไรเลย แถมสองคนนี้ยังเป็นเพื่อนสนิทกันอีก นับว่าเป็นความโชคดี แต่ยังไงความลับ...มันก็ไม่มีในโลก

            ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง

            แทฮยอนเดินไปที่หน้าประตูห้องจากนั้นจึงส่องตาแมวออกไปดู เห็นมินโฮกำลังยืนสะพายกระเป๋าเป้ใบใหญ่อยู่ เด็กจอมเอาแต่ใจค่อยๆ เปิดประตูห้องออกมาด้วยใบหน้านิ่งเฉย

            “มีอะไร?”

            “นัมงอนพี่เหรอ?”

            ยังไม่รู้อีกเหรอ? ซื่อบื้อ

            “ไม่รู้”

            “เอ่อ... ขอพี่เขาไปได้ไหม?” แทฮยอนยักไหล่จากนั้นจึงหลีกทางให้มินโฮเข้ามาโดยที่ไม่พูดอะไร แทฮยอนเดินไปนั่งเล่นโน้ตบุ๊คต่อที่โซฟาโดยไม่ได้สนใจเลยว่าตอนนี้มินโฮกำลังยืนท่นโท่อยู่ในห้อง “นัม พี่ขอโทษนะ”

            “ขอโทษเรื่อง?”

            “ไม่รู้... ก็เห็นว่านัมเหมือนโกรธพี่ก็เลยขอโทษ”

            “อือ”

            “อยากให้พี่มานอนด้วยไม่ใช่เหรอ? นี่เตรียมเสื้อผ้าอะไรมาพร้อมเลย” แทฮยอนหันไปมองเป้ใบใหญ่ที่มินโฮกำลังนั่งกอดมันเอาไว้อยู่

            “นอนกี่วัน?”

            “จนกว่านัมจะพอใจก็ได้..” ได้ผล แทฮยอนเริ่มมีผลตอบรับมากขึ้น เขาหันหน้ามาหามินโฮตรงๆ จากนั้นจึงคว้าเป้จากในมือมินโฮมาเปิดดูโดยพละการ

            “จริงๆ นะ” มินโฮพยักหน้าเบาๆ และในที่สุดแทฮยอนก็ยิ้มออกมาด้วยความพอใจ จากนั้นจึงเข้าไปจุ้บปากมินโฮหนึ่งทีไม่ทันให้อีกคนได้ตั้งตัวก่อน “แล้วพรุ่งนี้จะไปหานัมที่มหา’ลัยไหม?”

            “แล้วแต่นัมเลย”

            “งั้นไปส่งนัมที่มหา’ลัย ตอนกลับก็ไปรับด้วย” แทฮยอนเริ่มออกคำสั่งทันที มินโฮพยักหน้าเบาๆ “อ๊อ แล้วก็อย่าลืมนะว่าวันนี้พี่ต้องทำอะไร”

            “ห้ะ!?”

            “จริงๆ เลย ลืมไปได้ไงเนี่ย?” แทฮยอนขยับเข้าไปทำท่าจะนั่งคร่อมมินโฮ สายตาของมินโฮหลุบต่ำไปที่แผ่นอกสีขาวนวลของแทฮยอน เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ที่เขาจงใจไม่ติดกระดุมเพียงสองเม็ดบน นิ้วเรียวยาวลากไปตามแผ่นอกกว้างก่อนจะไปหยุดอยู่ที่สาบเสื้อ “เรามีถ่ายคลิปกันอีกรอบไง..”

            “น่ะ นั่นสินะ..”

            “งั้นวันนี้พี่มิโนอยากทำอะไรนัม นัมให้ทำหมดเลยนะ..” แทฮยอนยกยิ้มที่มุมปากเบาๆ ก่อนจะหันไปกดเริ่มบันทึกไลฟ์ทันที

            แทฮยอนไม่ได้พูดพร่ำทำเพลงอะไรเหมือนครั้งที่ผ่านๆ มาระหว่างอัดคลิป เขาดึงแขนมินโฮแรงๆ เข้าหาตัวเพื่อให้อีกคนเซเข้ามาหาตัวเอง

            “อย่าช้าสิ.. รีบๆ ทำ คนดูเขารออยู่นะ” แทฮยอนเหล่ตาไปทางกล้องเล็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมา มินโฮมองแทฮยอนที่กำลังกึ่งนั่งกึ่งนอนบนโซฟาก่อนจะก้มหน้าลงไปซุกไซร้แผ่นอกขาวที่ยั่วยวนสายตาของมินโฮมาตั้งแต่เมื่อกี้  “อื้อ..” เมื่อหนาที่อยู่ไม่นิ่งลูบไล้ไปทั่วร่างบางก่อนจะเลื่อนมือเข้าไปในกางเกงขาสั้นของแทฮยอน แกนกายเล็กถูกปลุกให้ตื่นและถูก่ปรนเปรอด้วยน้ำมือขอร่างหนาที่คร่อมอยู่ข้างบน

            “นัมชอบไหม?”

            “ฮื่อ.. ทำอีก..” มินโฮถอดกระดุมอีกเม็ดของแทฮยอนออกเผยให้เห็นยอดอกสีชมพูตั้งชันขึ้นมา มินโฮใช้ปลายนิ้มสะกิดมันไปพร้อมกับอีกมือที่กำลังชัดแกนกายของแทฮยอนขึ้นลงอย่างมันส์มือ “อ่ะ อ๊ะ! เร็วอีก...สุดยอด..” แทฮยอนแอ่นอกขึ้นแล้วบิดเร้าตัวไปมาเพราะความเสียวซ่านที่มินโฮมอบให้

            “แค่นี้มันยังน้อยไปน่า..”

            “ดะ เดี๋ยว... แบบนี้มันน่าเบื่อ.. นัมคิดอะไรออกแล้ว” แทฮยอนจับมือของมินโฮให้หยุดการกระทำตอนนี้ ถึงแม้เขาจะไม่อยากทำมันเลยก็เถอะ แต่ตอนนี้แทฮยอนได้ความคิดดีๆ เขาหอบหายใจสักพักก่อนจะเดินไปหยิบของบางอย่างที่อยู่ในลิ้นชัก ร่างบางเดินมาหามินโฮก่อนจะยื่นให้อย่างเขินๆ ของพรรคนี้มันเป็นของที่ไม่น่าเอามาบอกใครจริงๆ ว่ามีเอาไว้ในครอบครอง

            “นี่คือ...”

            “ก็รู้นี่ว่าคืออะไร นัมก็แค่กลัวคนดูจะเบื่อเลยอยากให้เล่นอะไรให้เขาดูหน่อย” มินโฮรับดิลโด้จากมือของแทฮยอนมา ร่างบางเดินไปหน้ากล้องแล้วถอดกางเกงของตัวเองออก “วันนี้พี่มิโนของนัมจะเล่นอะไรให้ทุกคนดูด้วยแหละ หวังว่าจะชอบกันนะ” พูดจบก็เดินไปนั่งอ้าขากว้างที่โซฟา “พี่มิโน...ใส่มันเข้ามาในตัวนัมเลย”

            “อ่า..อือ” มินโฮขยับเข้าไปหาแทฮยอนก่อนจะเอาดิลโด้ถูไถที่ช่องทางสีสวยของอีกคน มืออีกมือก็เอาขึ้นมาชักแกนกายเล็กต่อไป เขาค่อยๆ กดส่วนหัวเข้าไปช้าๆ ข้างในช่องทาง ทำให้ทำมินโฮได้เห็นเวลาช่องทางของแทฮยอนเวลาเปิดออกแล้วมันเป็นยังไงได้อย่างชัดเจน ดูแล้วอยากจะเอาของตัวเองใส่เข้าไปแทนให้รู้แล้วรู้รอด

            “อ๊าย! ทะ ทำไม.. เอามันเข้ามาเร็วจัง..” แทฮยอนกัดปากตัวเองแน่น ถึงจะกล้าถ่ายคลิปตัวเองลงโซเชี่ยลก็เถอะ แต่ตอนนี้เข้าไปกล้ามองกล้องเท่าไหร่เลย ดวงตาคมก้มมองดูที่ช่องทางของตัวเอง ตอนนี้ไม่ว่าจะจากมุมกล้องมุมของมินโฮหรือมุมของแทฮยอนเองก็เห็นช่องทางของเขาได้ชัดว่าตอนนี้กำลังกลืนกินดิลโด้แท่งใหญ่เข้าไปทีละนิด “อึดอัด อ๊า..รีบๆ เอาเข้ามาได้ไหม?” มินโฮเงยหน้าที่ดูจะเป็นทรมานของแทฮยอน เขาจงใจแกล้งขยับดิลโด้ออกเล็กน้อย

            “หึ..”

            “อ๊า พี่มิโนทำอะไร!! เอาออกไม่ได้นะ เอามัน..ใส่เข้ามา.. ฮื่อ นัมต้องการอ่ะ ไม่ไหวแล้ว” แทฮยอนกรีดร้องออกมาก่อนที่มินโฮจะดึงดิลโด้ออก “ยะ อย่าแกล้งนัมนะ..” แทฮยอนจับมือมินโฮให้ดันดิลโด้เข้ามาจนสุด แต่มันก็ไม่ง่ายอย่างที่คิด มินโฮคงคิดว่าจะแก้แค้นแทฮยอนที่ชอบแกล้งเขาอยู่บ่อยๆ

            “วันนี้พี่รู้นะว่านัมอ่อยเด็กเสิร์ฟคนนั้น”

            “นะ นัมขอโทษ.. ดันมันเข้ามาเถอะ ฮื่อ..” มินโฮดันดิลโด้เข้าไปครั้งเดียวจนสุดแท่งจนแทฮยอนตัวกระตุกแรง “อั่ก..”

            “แถมยังใส่ชุดโป๊ๆ เดินโชว์คนอื่นไปทั่วอีกนะ” พูดจบก็ใช้นิ้วกดดิลโด้เข้าไปอีกแม้มันจะสุดแท่งแล้วก็ตาม

            “เฮื้อ! นัมขอโทษ..พี่มิโน…แน่นมากเลย ลึกด้วย.. อึก.. อ๊า” แทฮยอนใช้นิ้วจิกโซฟาแน่น ที่ดวงตาคู่สวยถึงกับมีน้ำตาคลอเบ้า ได้ทีซงมินโฮก็แกล้งเด็กจอมเอาแต่ใจจนกลายเป็นเด็กที่สำนึกผิดขึ้นมาซะงั้น เขารู้สึกดีสุดๆ เวลาเห็นแทฮยอนเป็นแบบนี้ มินโฮดึงดิลโด้ออกมาแล้วโยนไปอีกทาง ส่วนแทฮยอนได้แต่นั่งพิงโซฟาหอบหายใจแรงมองกล้องพร้อมกับเสื้อเชิ้ตตัวเดียวบบนร่างกายที่กำลังหลุดลุ่ย

            มินโฮยืนมองวีรกรรมของตัวเองก่อนจะรีบปลดซิบกางเกงออกมาอย่างรีบร้อนหวังจะรีบสอดแกนกายตัวเองเข้าไปในช่องทางที่เบิกกว้างนั้น

            “พี่มิโน ใส่เข้ามาเลย..” แทฮยอนพิงโซฟาอ้าขาออกกว้างเป็นการเชิญชวน แค่ได้ยินแล้วนึกภาพตามก็รู้สึกเสียวไปหมดแล้วกับท่าทางยั่วยวนแบบนี้

            มินโฮปลดซิบกางเกงของตัวเองออกแล้วควักแกนกายใหญ่ที่ขยายเต็มที่แล้วไปจ่อที่ช่องทางของแทฮยอน เขาใช้ส่วนหัวดุนๆ ถูๆ อยู่ที่ช่องทางอยู่นานแต่ไม่ยอมใส่เข้าไปทันทีจนแทฮยอนเริ่มหงุดหงิดกับอารมณ์ที่พรั่งพรูออกมามากขึ้น

            “ใส่เข้ามานะ..” แทฮยอนบีบไหล่แกร่งแน่นแล้วกัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้ เมื่อเห็นว่าแทฮยอนเริ่มสีหน้าไม่ดีเพราะทรมานกับอารมณ์ที่ค้างก็นึกสนุกอยากแกล้งเด็กขี้แกล้งคนนี้อีกครั้ง มินโฮค่อยๆ สอดส่วนหัวเข้าไปเล็กน้อยแต่ไม่สุด “ขะ เข้ามา.. พี่มิโน.. อึก แบบนี้ไม่สนุกเลยนะ” มินโฮยกยิ้มที่มุมปากเหมือนผู้ได้รับชัยชนะ เมื่อแทฮยอนเลื่อนมือลงไปจะจับแกนกายของมินโฮให้ใส่เข้ามาในช่องทางของตัวเองก็โดนมือหนาจับไว้ก่อน

            “ชอบแกล้งพี่ดีนักนี่”

            “ฮื่อ.. นัมขอโทษแล้วไง.. ใส่เข้ามานะ..ใส่มันเข้ามา” แทฮยอนเอามือไปแตะที่แก้มมินโฮแล้วเงยหน้ามอง ใบหน้าหวานสวยแดงก่ำ ที่มุมปากมีน้ำลายไหลเยิ้มออกมาเล็กน้อยเพราะความอยาก “นะ พี่มิโน..” เมื่อเริ่มไม่ได้ผลจึงใช้สายตาหวานอ้อนแทน คราวนี้เป็นมินโฮที่ยกยิ้มที่มุมปากด้วยความพอใจ

            มินโฮยื่นหน้าเข้าไปดูดปากนัมแทฮยอนเพื่อดูดชิมน้ำหวานนั้น ก่อนจะกระแทกแกนกายเข้าไปจนสุดแท่ง ร่างบางที่โดนจูบอยู่เผลอกัดริมฝีปากอวบอิ่มที่เพิ่งเข้ามารุกล้ำจนเลือดซิบ

            “ฮ๊ะ!! อ่ะ.. มะ มันจุกนะ” แทฮยอนพูดออกมาด้วยเสียงที่สั่นคลอน น้ำตาที่คลอเบ้าอยู่ไหลออกมาข้างหนึ่ง ร่างข้างบนไม่ได้สนใจ มินโฮเริ่มกระแทกแกนกายเข้าออกแรงจนร่างที่นอนราบอยู่บนโซฟาถึงกับขยับไปตามแรงอย่างแรง

            มินโฮเป็นคนหนึ่งเมื่อไม่ได้อยู่บนเตียงจะดูเป็นคนที่ยอมคนและเหมือนจะใจดี แต่เมื่อได้อยู่บนเตียงแล้วก็จะเหมือนกับผู้ล่าที่พยายามทำให้เหยื่อดิ้นพล่านอยู่ภายใต้กำมือตัวเอง

            ช่องทางสีสวยของแทฮยอนถูกแกนกายใหญ่กระแทกเข้ามาแต่ละครั้งด้วยแรงหนักๆ เน้นๆ จากร่างสูง ตัวของแทฮยอนขยับไปตามแรงนั้นพร้อมกับโซฟาที่สั่นคลอนไปตามจังหวะ

            ตืด..ตืด..

            แทฮยอนที่กำลังร่วมภารกิจรักกับมินโฮหันไปดูที่โทรศัพท์ของตัวเอง ที่หน้าจอขึ้นเป็นชื่อของคิมจินอู เขากดรับทั้งๆ ที่กำลังร่วมรักกับมินโฮอยู่

            “ว่าไงนั...”

            “อ๊าย!!”

            “นัม! เป็นอะไร!?”

            “ฮื่อ.. ปะ เปล่า โทรมา..อื้อ.. มีอะไร?”

            “พี่ขอโทษนะที่เมื่อกี้นี้พี่ไม่ได้ตั้งใจตอบนัมเลย พอดีว่าพี่กำลัง..”

            “มะ ไม่...อ๊ะ เป็นไร.. พี่มิโน บะ เบาๆ หน่อย มะ มันลึก” มือที่ถือโทรศัพท์อยู่สั่นคลอนเหมือนจะหลุดออกจากมือของแทฮยอน เสียงเนื้อกระทบกันดังเป็นระยะผ่านเข้าไปในโทรศัพท์ ทำให้จินอูพอจะเดาออกว่าแทฮยอนตอนนี้กำลังทำอะไร

            “นี่.. นัม..กำลัง? นี่คือดีกับแฟนแล้วเหรอ?”

            “อื้อ.. อ๊ะ!” ทันทีที่มินโฮกระแทกเข้ามาอีกสุดแรงแทฮยอนก็เผลอปล่อยโทรศัพท์ให้หลุดมือไป มันตกลงไปที่ข้างล่างโซฟาซึ่งแทฮยอนไม่สามารถเอื้อมถึงได้ “โทรศัพท์...”

            “กำลังมีอะไรกันแท้ๆ สนใจพี่สิครับ หืม?” ทำโทษเด็กคนนี้โดยการยื่นหน้าเข้าไปงับคอแรงๆ เพื่อฝากรอยไว้ แต่มันกลับมีเลือดไหลซิบๆ ออกมาเล็กน้อยจนแทฮยอนทำหน้าเหยเก นั่นเรียกความสนใจให้อีกคนหันกลับมาหาได้อย่างดี

            “จะ เจ็บอ่ะ.. พี่มิโน อ๊า!” แกนกายใหญ่กระแทกเข้าไปเสียดสีกับจุดกระสันของอีกคนจนแทฮยอนร้องเสียงหลงออกมาลั่นห้อง “สะ สะ เสียว... ทำอีกแรงๆ” แทฮยอนจิกเล็บลงไปที่ไหล่ของมินโฮแน่นเพื่อเป็นการระบายอารมณ์ สะโพกของมินโฮกระแทกไปมาไม่หยุดจนแทฮยอนต้องบิดเร้าตัวไปมาด้วยความรู้สึกเสียวซ่านที่อีกฝ่ายมอบให้

            “อ่ะ..อะ..” มินโฮยิ่งเพิ่มความแรงยิ่งขึ้นเมื่อแทฮยอนยิ่งทำหน้าตาน่ารักแบบนั้นพร้อมกับปล่อยเสียงครางหวานหูออกมาทุกครั้ง มันทำให้เขามีอารมณ์และอยากจะทำให้เด็กคนนี้ตกเป็นของเขาแค่เพียงผู้เดียว แน่นอนว่าตอนนี้คนถือไพ่เหนือคือมินโฮ และเขาพอใจอย่างมากกับการเซ็กส์ในครั้งนี้

            “อ๊ะ อื้อ..! ...อ๊า” ทันทีที่มินโฮกระแทกเข้ามารัวๆ อีกสองสามรอบแทฮยอนก็ปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาจนเลอะหน้าท้องของตัวเอง ส่วนมินโฮที่กำลังจะถึงฝั่งฝันถอนแกนกายออกมาแล้วชักแกนกายรัวๆ จากนั้นจึงปล่อยน้ำรักใส่ใบหน้าสวยของแทฮยอนที่กำลังนอนราบอยู่บนโซฟา

            แทฮยอนค่อยๆ หันหน้าไปที่กล้องด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำรักของมินโฮ ก่อนจะเลียมันที่อยู่มุมปากให้ผู้ชมดูแล้วกดปิดกล้องทันที มินโฮที่นั่งอยู่ข้างๆ ดึงแทฮยอนเข้าไปกอดแน่นแล้วสูดกลิ่นความหอมนั้นเข้าเต็มปอด

            “งือ...”

            “อืม..”

            “วันนี้พี่มิโนแกล้งนัม”

            “ก็นัมแกล้งพี่ก่อน” แทฮยอนหันหน้าไปเบะปากใส่มินโฮ ร่างสูงขำเบาๆ ก่อนจะใช้มือเช็ดน้ำรักที่เปรอะหน้าสวยออกให้ แทฮยอนเม้มปากตัวเอง ใบหน้าขึ้นสีเล็กน้อย จากนั้นจึงละหน้าไปทางอื่น ก้มเก็บโทรศัพท์ที่เพิ่งทำตกไปเมื่อกี้

            “พี่จินอู? อ้าว วางไปแล้วนี่นา” แทฮยอนกดโทรออกไปใหม่อีกครั้ง

            “พี่ยังไม่ได้อาบน้ำเลย”

            “ก็ไปอาบน้ำสิ ในห้องนัมน่ะ” มินโฮลุกขึ้นใส่กางเกงตัวเองให้เรียบร้อยจากนั้นจึงสะพายกระเป๋าเป้เข้าไปในห้องของแทฮยอน

            “ไปทำงานมาสนุกไหม?” ต้นสายพูดออกมาด้วยเสียงที่ร่าเริง

            “สนุกสิ แต่ก็ยังคิดถึงเราอยู่ดีแหละ”

            “ขี้โม้” เขาหัวเราะคิกคักออกมาด้วยความชอบใจ

            “ไปหาที่บ้านได้ไหม?”

            “ไม่ได้ ดาน่าอยู่น่ะวันนี้”

            “แล้วมิโนล่ะ?”

            “มิโนไปนอนกับแฟน”

            “อ๊ะ อะไรกัน เจ้านี่มีแฟนแล้วเหรอ? ฮ่าๆ ดาน่าล่ะมีกับเขารึยัง”

            “ไม่รู้สิ เห็นวันนี้มิโนพูดว่าคนมาจีบเยอะเลย คิกๆ” ทั้งสองคนคุยกันอย่างสนุกสนาน “พี่ท็อป.. ผมก็คิดถึงพี่นะ พรุ่งนี้ไปหาอะไรอร่อยๆ กินกันนะ”

            “อืม เมื่อไหร่พี่ถึงจะเจอลูกของเราได้ล่ะ?”

            “เอ่อ... ถ้าดาน่าน่ะคงไม่เป็นไรหรอก แต่มิโนนี่สิ เจ้านั่นเป็นเด็กหวงครอบครัวมากนะ กลัวว่าถ้าเจอแล้วเขาจะอคติอะไรกับพี่”

            “ไม่หรอก อย่าคิดมากนะ”

            “อื้อ”

            “ป๊าจ๋า”

            “ลูกเรียกแป๊บนึงนะ” พูดกับโทรศัพท์เสร็จแล้วก็รีบหันไปหาลูกสาวทันที “ว่าไงลูก!” จียงตะโกนออกไปผ่านประตู จากนั้นจึงเดินออกจากเตียงไปเปิดประตู เห็นลูกสาวแท้ๆ แต่งตัวจนเสร็จสรรพ ด้านหลังสะพายกระเป๋าเป้สีชมพูเอาไว้ “จะไปไหนเนี่ย?”

            “ป๊าคุยกับใครอยู่เหรอ?”

            “อ๋อ.. คุยเรื่องงานน่ะ ตกลงนี่จะไปไหน?” ดันอาขมวดคิ้วมองโทรศัพท์ในมือของคนเป็นพ่อ แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไรจึงละสายตาหันมาเผชิญหน้ากับจียง

            “เพื่อนโทรมาบอกว่าให้ไปนอนที่บ้านเป็นเพื่อนหน่อยน่ะ”

            “หืม? ไปทำไมล่ะดึกดื่นขนาดนี้”

            “หนูก็ไม่รู้ แต่คงไม่มีอะไรหรอก ถ้าเกิดอะไรผิดปกติหนูจะโทรหาพ่อกับพี่ชายคนแรกเลย ไปก่อนนะคะ!” พูดจบไม่รอให้จียงตอบอะไรก็ตะเบะด้วยท่าทางน่ารักๆ แล้วเดินลงบันไดไปทันที ส่วนจียงก็เดินตามลงไปเพื่อจะไปล็อคประตูบ้านเมื่อดันอาออกจากบ้านไป

            “ดูแลตัวเองดีๆ นะ”

            “ค่า”

            จียงล็อคประตูบ้านให้เรียบร้อยจากนั้นจึงยกโทรศัพท์ขึ้นมาคุยต่อ

            “ฮัลโหล พี่ท็อปมาแล้ว...อ้าว วางแล้วเหรอเนี่ย ทำไมไม่บอกก่อนนะ” จียงดูท่าทางหงุดหงิดเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้อะไร จากนั้นเขาจึงเดินเข้าไปในห้องครัวเผื่อว่าจะมีอะไรกิน

            จียงเลิกกับภรรยาของตัวเองตั้งแต่มินโฮและดันอายังเด็กๆ แถมภรรยาของเขายังทิ้งลูกไปโดยที่ไม่บอกกล่าวอะไรเลย กระทั่งตัวเขาเองก็ยังไม่รู้เหตุผลที่ภรรยาจากไป ช่วงหลังๆ มานี้ก็ไม่ได้คุยกันหรือใส่ใจกันเลย บางทีเธออาจจะไปมีคนใหม่ก็ได้ แต่โชคดีที่จียงมีหน้าที่การงานที่มั่นคงจึงสามารถดูแลลูกทั้งสองจนโตมาขนาดนี้ได้

            และหน้าที่การของจียงก็ทำให้ได้เจอเพื่อนร่วมงานอย่างท็อปหรือชเวซึงฮยอน จากเพื่อนร่วมงานก็กลายมาเป็นคนรู้ใจลับๆ โดยที่แม้แต่คนในครอบครัวก็ยังไม่รู้

            ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง

            “หือ? ดึกดื่นขนาดนี้ใครมากดออดหน้าบ้านเนี่ย” จียงหยิบกระทะที่อยู่ข้างๆ มือขึ้นมาแล้วเดินออกไปที่หน้าประตูบ้าน ก่อนจะค่อยๆ ตัดสินใจหมุนลูกบิดและเปิดประตูออก

            “แบร่!!”

            “อ๊าย!” ไม่ทันไรเขาก็เอากระทะที่อยู่ในมือฟาดคนตรงหน้าไปเต็มๆ

            “โอ้ยๆ เจ็บๆ” เมื่อหยุดตีแล้วมองคนตรงหน้าดีๆ ถึงกับขมวดคิ้ว

            “เล่นอะไรเนี่ยพี่ท็อป โตเป็นควายแล้วนะ” จียงทำท่าจะเอากระทะเคาะหัวคนตรงหน้าไปอีกรอบ

            “โธ่ ก็แค่แกล้งเล่นนิดหน่อยเอง”

            “แล้วดึกดื่นแบบนี้มาทำไม ดีนะที่ดาน่าออกไปแล้ว”

            “เพราะดาน่าออกไปพี่ถึงมาหาเราไง พี่ได้ยินเราคุยกับดาน่าน่ะ อยู่คนเดียวมันอันตรายนะ”

            “ผมก็อยู่คนเดียวแบบนี้ออกจะบ่อย เข้ามาก่อนสิ” ซึงฮยอนเดินเข้ามาในบ้านแล้วเข้าไปนั่งที่โซฟา “จะกินอะไรรึเปล่า?” จียงพูดแล้วเดินเข้าไปในครัว และซึงฮยอนที่กำลังเดินตามเข้าไป

            “กินเราได้รึเปล่า?” พูดจบก็เข้าไปกอดอีกคนจากด้านหลัง

            “บ้า! ไปนั่งดีๆ เลยนะ เดี๋ยวก็เอากระทะตีหัวอีกรอบหรอก” ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ แต่ตอนนี้หน้าหวานแดงเป็นลูกตำลึงสดแล้ว

            “ทำไมชอบเล่นตัวตลอดเลยนะเราเนี่ย” ร่างสูงยื่นหน้าเข้าไปซุกคอขาวตรงหน้าเบาๆ

            “อื้อ ไม่ได้นะ” ไม่ว่าจะพูดยังไงร่างสูงก็ไม่หยุด แถมมือปลาหมึกยังเลื่อนไปลูบสะโพกบางและคลึงมันเบาๆ อีก จียงได้แต่เม้มปากแน่นทนความรู้สึกอยู่อย่างนั้น “พะ พอได้แล้วน่า..”

            “ก็คนมันคิดถึงนี่..” กระซิบเบาๆ ที่ข้างหูทำเอาคนตัวเล็กเสียบวาบไปทั้งตัว “ขอแค่รอบเดียวก็ได้นะ มันอดไม่ไหวจริงๆ เนี่ย”

            “อื้อ...” เมื่อทนความเอาแต่ในของคนตัวสูงไม่ไหวจึงหันหน้าไปเผชิญแล้วเอามือคล้องคออีกคนหลวมๆ “รอบเดียวคือรอบเดียวนะ”

            “อือ โอเคครับ” ซึงฮยอนยกยิ้มที่มุมปากก่อนจะก้มหน้าลงไปช่วงชิมความหวานจากริมฝีบางตรงหน้า...

- t a l k -

"จีท็อปคืออะไรอีบร๊า...55555555555555"

ใครชอบคู่นี้มั่งครับ -.,- โง้ย มีเมียเมียไม่รักมีผัวแทนโลย(?)

ใครอยากได้เอ็นซีคู่นี้บอกในแท็ก #ฟิคใต้ดินนซ เด้อ...

แล้วจะจัดให้สมดั่งใจหมาย ไรท์สุดหล่อคนนี้(?)รักรีดอยู่แล้วครับ ทำให้ได้ -.,- 

ตอนนี้ฉากกามๆ ค่อนข้างมากเป็นพิเศษนะ .. อ่านให้อ้วกกันไปเลย

อย่าหวังเอ็นซีกับแต่ละตอนมากนะครับ5555555

บางตอนก็มีมาก บางตอนก็มีน้อย หรือบางตอนก็ไม่มีเลย

{ Tags: namsong, yoonwoo, hoonwoo, winner, jinwoo, taehyun,
minho, mino, seungyoon, seunghoon, nc, 20, fiction, fanfic, rate r,
เอ็นซี, นัมซง, ฮุนอู, ยุนอู, 3P. subterranean, ใต้ดิน, ฟิคใต้ดิน }