Prologue (บทนำ)

Prologue

            “สวัสดีครับทุกคน! วันนี้ก็กลับมาพบกับผมนัมแทฮยอนคนเดิมนะครับ วันนี้ก็จะมาโชว์ท่าบริหารร่างกายที่จะสามารถทำให้หุ่นดีได้นะครับ”

            เสียงสดใสแป้นแล้นดังออกมาจากโทรศัพท์ไอโฟนเครื่องหรู เจ้าของเครื่องกำลังดูบล็อกๆ หนึ่งของเด็กผู้ชายหน้าตาดีชื่อว่านัมแทฮยอน ถึงแม้จะเป็นผู้ชายแต่หน้าตาก็น่ารักไม่ต่างอะไรจากเด็กผู้หญิงเลย อาจจะขัดๆ ที่ส่วนสูงร้อยแปดสิบ แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรสำหรับแฟนคลับที่ติดตามบล็อกของเขา เพราะแค่หน้าตาก็ได้ใจผู้คนไปเกิดครึ่งแล้ว

            “ยืนอยู่กับที่แล้วแยกขาออกกว้างๆ นะครับ นั่นแหละ... จากนั้นก็ค่อยๆ โน้มตัวมาข้างหน้าช้าๆ แบบนี้นะครับ”

           
นอกจากจะน่ารักแล้ว ยังมีความสามารถยั่วอารมณ์คนดูได้ด้วย ทันทีที่เขาโน้มตัวมาข้างหน้า เสื้อคอกว้างของเขาก็ห้อยลงมาทำให้เห็นหน้าอกขาวที่อยู่ข้างในเสื้อตัวนั้น ถึงจะไม่มามากแต่ก็ยั่วอารมณ์ได้ดี ไม่ว่าจะดูยังไงก็รู้ว่ายั่ว

            “ต่อไปก็นั่งกับพื้นแล้วแยกขาออกกว้างๆ ครับ นับไปพร้อมๆ กันนะ หนึ่ง...สอง...สาม...สี่...”

            ทำเอาคนดูมือสั่นเมื่อแทฮยอนเล่นนั่งอ้าขากับพื้นแล้วยกขาตัวเองขึ้นเพดานสลับกันไปมาทีละข้าง ดูยังไงมันก็ไม่ใช่ท่าบริหารกายเลย

            “สำหรับวันนี้ก็เสร็จกันไปกับท่าบริหารร่างกาย อย่าลืมเอาไปทำกันล่ะ ถ้าชอบก็อย่าลืมคอมเม้นต์กันเยอะๆ นะ บ๊ายบาย จุ้บ!”

            คลิปวีดีโอถูกหยุดไว้แค่นั้น นิ้วมือเรียวเลื่อนลงไปยังกล่องคอมเม้นต์แล้วพิมพ์บางอย่างลงไป

            เป็นท่าบริหารร่างกายที่เยี่ยมมาก อยากให้ลงคลิปอีกเยอะๆ นัมแทน่ารักมากๆ เลย

            เมื่อพิมพ์เสร็จก็กดส่งคอมเม้นต์ไปทันที หลังจากนั้นจึงถอดหูฟังแล้วเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกง แล้วเรียกพนักงานมาเก็บเงินค่าอาหารที่สั่งไว้ ใช่..ตอนนี้เขากำลังนั่งอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

            ซงมินโฮเป็นนักศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในย่านคังนัม ภายนอกดูภูมิฐานดีน่าคบ หน้าตาหล่อเหลา และฮอตในระดับหนึ่งเลย แต่ภายในค่อนข้างที่จะมีอีกด้านซ่อนเอาไว้อยู่โดยไม่ให้ใครรู้ มันไม่ใช่ด้านที่เลวร้ายอะไร แต่คนรอบตัวคงคิดไม่ถึงถ้ารู้ว่ามินโฮมีด้านนี้อยู่ในตัว

            “ทั้งหมดหนึ่งหมื่นเก้าพันวอนค่ะ” พนักงานเดินมาพร้อมกับใบเสร็จ มินโฮหยิบใบเสร็จขึ้นมาดูแล้วควักเงินออกมาจากกระเป๋ายื่นให้พนักงานจากนั้นจึงยิ้มหว่านเสน่ห์ใส่พนักงานจนหล่อนแก้มแดง

            “สองหมื่นวอนครับ ไม่ต้องทอน” พูดจบก็เดินออกจากร้านอาหารไปทันที

            เขาเดินไปหาซื้อของต่างๆ ที่ตัวเองต้องการ เหมือนเมื่อกี้เขาไม่ได้ดูอะไรที่ทำให้ตัวเองเกิดอารมณ์สักนิด เขาเป็นแฟนคลับแทฮยอนก็จริง แต่เรื่องนี้ไม่ว่าจะเพื่อนหรือคนสนิทของมินโฮก็ไม่รู้สักคน ใครจะไปรู้ว่าคนอย่างมินโฮจะแอบช่วยตัวเองกับคลิปของแทฮยอนตั้งหลายหนเวลาอยู่คนเดียว

            ไม่ว่าใครก็มีด้านมืดกันทั้งนั้น

            นิ้วมือเรียวใช้เม้าส์เลื่อนลงมาดูคอมเม้นต์ของบล็อกตัวเองเรื่อยๆ

            “แจ๋ว คนมาติดตามเพิ่มกับคอมเม้นต์ตั้งหลายคน”

          ‘Kim BI

          พี่นัมนัมน่ารักมากเลยครับ ลงอีกสิครับ!’

          ‘Woo Zico

          นยัมเซ็กซี่~ อยากเห็นอีกจังครับ'

          ‘Song Mino

          เป็นท่าบริหารร่างกายที่เยี่ยมมาก อยากให้ลงคลิปอีกเยอะๆ นัมแทน่ารักมากๆ เลย’

          ‘Lee Chanhyunk

          พี่นัมคนสวยลงคลิปอีกเถอะนะ พลีส พลีส’

            นัมแทฮยอนยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อได้อ่านแต่ละคอมเม้นต์ แน่นอนว่าที่ทำไปทั้งหมดมันไม่ใช่ท่าบริหารร่างกายเลย เขาก็แค่ทำท่าที่ดูเซ็กซี่ๆ ยั่วๆ เพื่อเรียกคนมาคอมเม้นต์และติดตามเยอะๆ เท่านั้น ตอนนี้คนที่ติดตามบล็อกของเขาก็ปาเข้าไปเกือบจะสองหมื่นคนได้แล้ว เมื่อนั่งอ่านคอมเม้นต์ที่เป็นพันๆ ไปเรื่อยๆ เขาก็เริ่มทำหน้าเบื่อๆ

            “เหงาจัง เฮ้อ...” มือข้างที่ว่างอยู่ค่อยๆ เลื่อนลงไปลูบคลำเป้ากางเกงตัวเองช้าๆ เขาครางในลำคอเบาๆ ด้วยความรู้สึกที่เกินจะบรรยาย จากนั้นจึงค่อยๆ ล้วงมือเข้าไปในกางเกงขาสั้นแล้วใช้มือถูแกนกายที่อยู่ข้างในแรงๆ “อ๊า..”

            อยู่ๆ ก็มีอารมณ์ซะได้

            แทฮยอนดึงกางเกงตัวเองลงถึงเข่าจากนั้นจึงนั่งอ้าขากว้างๆ มือบางเลื่อนไปกอบกุมแกนกายที่ตั้งชันจากนั้นจึงชักรูดขึ้นลงเร็วๆ ตามอารมณ์ที่กำลังพรั่งพรูอยู่ตอนนี้

            “อ๊ะ อ๊า..” ละมือจากแกนกายแล้วใช้นิ้วถูไถที่ช่องทางหลังแรงๆ มืออีกข้างสอดเข้าไปใต้เสื้อตัวเองก่อนจะบีบเค้นหน้าอกไปด้วย เมื่อคิดว่าตัวเองพร้อมแล้วจึงค่อยๆ สอดนิ้วเข้าไปที่ช่องทางหลังช้าๆ ก่อนจะค่อยๆ ขยับนิ้วเข้าออกตามจังหวะ “ฮื่อ...อ่ะ.. ฮ๊ะ..”

            แทฮยอนชักนิ้วออกจากช่องทางหลังอย่างรวดเร็วก่อนจะเดินไปหยิบบางอย่างในลิ้นชักของตัวเอง มันคือดิลโด้สีชมพูที่เขาตัดสินใจสั่งมาจากทางอินเทอร์เน็ต

            ร่างสูงบางเดินมานั่งอ้าขาที่โซฟาก่อนจะค่อยๆ สอดดิลโด้แท่งยาวเข้าไปในช่องทางช้าๆ

            “อ๊ะ..ซี้ด..”

            ติ๊งต่อง~ ติ๊งต่อง~

            อยู่เสียงกดออดก็ดังขัดจังหวะความสุขของร่างสวยบนโซฟา แทฮยอนหันหน้าไปที่ประตูก่อนจะดึงดิลโด้ออกอยากอารมณ์เสีย จากนั้นจึงใส่กางเกงให้เรียบร้อยแล้วเดินออกไปเปิดประตูหน้าห้อง

            “ว่าไงนัมแทฮยอน”

            “พี่จินอู? มาทำไมเนี่ย?” แทฮยอนกลอกตาไปมาให้กับรุ่นพี่หน้าหวานตรงหน้า คนตรงหน้าขมวดคิ้วด้วยความงง ร้อยวันพันปีเขามาหาแทฮยอนไม่ค่อยจะทำท่าทางหงุดหงิดใส่เขาสักเท่าไหร่นอกเสียจากว่า...

            ดวงตากลมโตมองลงไปที่มือของแทฮยอนที่กำลังถือดิลโด้เอาไว้อยู่

            “นี่พี่มาขัดจังหวะเรารึไง?”

            “แน่นอน”

            “งั้นพี่ไปล่ะนะ” รุ่นพี่หน้าสวยทำท่าจะเดินจากไปแต่แทฮยอนก็จับมืออีกคนไว้ก่อน

            “ไม่เป็นไร พี่เขามาก่อนก็ได้ นัมหมดอารมณ์แล้ว”

            คิมจินอูรุ่นพี่ที่มหาลัยของแทฮยอน เป็นรุ่นที่พี่สนิทมากและรู้ทุกอย่างของแทฮยอน แน่นอนว่าแทฮยอนก็เช่นกัน คนติดตามบล็อกของเขามีถึงสองหมื่นกว่า เพราะหน้าตาที่ดูหน้ารักเกินผู้หญิงจริงๆ ตัวเล็ก ผิวขาวสวย ตากลมโตเหมือนกวางน้อย หน้าตาดูใสซื่อแต่ภายในนั้นกลับซ่อนความเซ็กซี่เอาไว้

            “ว่าแต่พี่มานี่มีอะไรกันแน่?”

            “เดี๋ยวนี้มาหาน้องเฉยๆ ไม่ได้แล้วรึไง?” พูดจบก็ดึงแก้มอีกคนแรงๆ

            “งือ ก็เปล่านี่นา”

            “อื้อ พี่ถูกชวนให้ไปเล่นเอวีแหละ”

            “ห้ะ!?” แทฮยอนอุทานเสียงดังออกมา “แล้ว...แล้วพี่ตอบกับเขาว่ายังไง? แล้วแฟนพี่รู้เรื่องนี้รึเปล่า?”

            “แฟนคนไหนของพี่อ่ะ?”

            “ก็...ก็คนหลักๆ ของพี่แหละ”

            “ก็มีซึงยุนกับซึงฮุนอ่ะ” จินอูตอบด้วยท่าทางสบายๆ “แล้วพี่ก็ตอบตกลงไปแล้วด้วย ส่วนเรื่องแฟนก็อย่าให้เขารู้ก็พอ ถ้ารู้ก็ช่างมัน”

            “น่าอิจฉาอ่ะ..เล่นเอวีได้เงินเยอะจะตาย ไม่ต้องทำอะไรแค่นอนเฉยๆ”

            “ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกน่า อาทิตย์หน้าพี่ก็จะเริ่มทำแล้ว อย่าลืมดูพี่ด้วยล่ะ” แทฮยอนพยักหน้าแสดงความยินดีกับอีกคน

            พวกคนที่มหาวิทยาลัยต่างก็รู้ทั่วกันว่าจินอูและแทฮยอนเป็นคู่ขาที่แรงและเปรี้ยวแค่ไหน ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด จินอูเห็นหน้าใสๆ ที่จริงร้ายกว่าที่คนอื่นคิดไว้เยอะ

            เมื่อทั้งสองนั่งเล่นกันอยู่นานจินอูจึงขอตัวกลับบ้านไปเพื่อไปเตรียมตัวสำหรับเที่ยวคืนนี้ ส่วนแทฮยอนก็คงนั่งทำธุระส่วนตัวอย่างว่าอยู่ที่บ้าน เพราะก่อนหน้านั้นโดนทำค้างเพราะรุ่นพี่ตัวดีนี่แหละ

            เมื่อบอกลากันเสร็จแทฮยอนจึงมานั่งเช็คบล็อกตัวเองอยู่ที่โซฟา คนติดตามบล็อกเพียงแค่หนึ่งหมื่นกว่าคนไม่ได้ทำให้เขาพอใจเลย ถ้าเกิดจินอูได้เล่นเอวีจริงๆ คนติดตามก็ต้องแซงเขาได้เยอะมากแน่ๆ เพราะพวกคนที่เป็นแฟนคลับน่ะน่ากลัวจะตาย ถ้าชอบจริงๆ ไม่ว่าเรามีอะไรอยู่ที่ไหนเขาก็ตามเจอทั้งนั้นแหละ

            ใครจะไปยอมง่ายๆ ล่ะ น่าอิจฉาชะมัด

            เขาพยายามนั่งคิดหาวิธีที่จะได้คนติดตามมากกว่าจินอู แทฮยอนไม่มีทางที่จะไปสมัครหรือขอใครเล่นเอวีแน่ๆ เพราะแบบนั้นมันแสดงให้เห็นได้ชัดเลยว่าเขากำลังอิจฉาจินอูอยู่ แถมแฟนสักคนก็ยังไม่มีด้วยซ้ำ ต่างกับจินอูที่มีแฟนไปทั่วไปเรื่อย

            “ทำเอวีเองเลยดีไหมนะ..” แทฮยอนเริ่มคิดไปเรื่อยเปื่อย “ต้องหาคนช่วยถ่ายวีดีโอแล้วลงมันในบล็อกของฉันนี่แหละ”

            ฉันก็อยากดังบ้างนี่นา

            แทฮยอนเป็นเพียงแค่นักศึกษาปีหนึ่งที่ทำอะไรไม่ค่อยคิด ถ้าเกิดทุกอย่างมันออกมาดี ก็ดีไป...แต่ถ้าทุกอย่างมันออกมาแย่ ชีวิตก็อาจจะพังได้

- t a l k -

"นัมแทจะทำอะไรต่อไปนะ?"

เฮะ! เขินอ่ะครับ มันเหมือนจะไม่ค่อยสนุกแต่ที่จริงมันสนุกนะ(?)

55555555555555555

ถ้าตอนที่นัมแทกำลังช่วยตัวเองทำใครค้างก็ซอด้วงด้วยนะครับ ถถถ

อยากรู้ว่าเอ็นซีตอนหน้าจะมีไหมจะเป็นไงก็ต้องติดตามนะ

อ๊อ อย่าลืมว่าผมนับคอมเม้นต์จากแท็ก #ฟิคใต้ดินนซ นะครับ

คอมเม้นต์น้อยกำลังใจหายเด่อะ..



{ Tags: namsong, yoonwoo, hoonwoo, winner, jinwoo, taehyun,
minho, mino, seungyoon, seunghoon, nc, 20, fiction, fanfic, rate r,
เอ็นซี, นัมซง, ฮุนอู, ยุนอู, 3P. subterranean, ใต้ดิน, ฟิคใต้ดิน }