Chapter 1

Chapter 1

            “สวัสดีครับ วันนี้ก็มาอีกคลิปตามคำเรียกร้องของทุกคนนะครับ วันนี้ไม่มีอะไรมาก ว่างมากเลย แถมร้อนด้วย”

            พูดจบก็ค่อยๆ ถกคอเสื้อตัวเองลงกว้าง มินโฮได้แต่มองแล้วก็มือสั่น มือหนาค่อยๆ เลื่อนลงไปปลดซิบกางเกงของตัวเองก่อนจะควักแกนกายใหญ่ออกมา ยิ่งแทฮยอนทำท่ายั่วยวนเท่าไหร่เขาก็ยิ่งมีอารมณ์มากขึ้นเท่านั้น มือหนาค่อยๆ รูดไปตามความยาว

            วันนี้แทฮยอนใส่ชุดที่ดูโป๊เป็นพิเศษ กางเกงขาสั้นที่เขาใส่ขากว้างมากจนแอบเห็นกางเกงในสีขาวตัวบางหลุดออกมาเป็นบางระยะ ตอนนี้เขาแทบอยากจะดึงแทฮยอนออกมาจากหน้าจอคอมเสียจริง

            “ต่อไปท้องว่างแบบนี้เรามากินโยเกิร์ตกันดีกว่า”
แทฮยอนเดินออกจากหน้าจอหายไปสักพักก่อนจะกลับมาพร้อมกับโยเกิร์ตในมือ “อื้ม.. อร่อยมากเลย” ขนาดท่ากินโยเกิร์ตยังยั่วขนาดนี้ ผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ คราบโยเกิร์ตสีขาวติดอยู่ที่มุมปากเรียว ก่อนที่ลิ้นสีแดงอมชมพูจะตวัดเอามันเข้าปากไป แค่จินตนาการก็ทำให้มินโฮเสียวสุดๆ ได้แล้ว

            “อ่ะ..” มินโฮชักแกนกายเร็วๆ จนเริ่มมีน้ำไหลออกมาจากส่วนหัว

            “อ๊ะ โยเกิร์ตหกใส่เสื้อหมดเลยอ่า” แทฮยอนแกล้งทำเป็นทำโยเกิร์ตหก เขาเอากระดาษมาเช็ดโยเกิร์ตที่เสื้อก่อนจะถกเสื้อลงมาอีกเพื่อเช็ดคราบโยเกิร์ตที่ติดอยู่ที่อกขาว จากนั้นจึงเอาน้ำเปล่ามาพรมที่เสื้อที่ขาวเพื่อล้างคราบออก

            “นัมแทฮยอน..อ่า..” มินโฮชัดแกนกายเร็วและถี่ขึ้นจนมันกระตุกเป็นระยะ ก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักสีขาวอุ่นออกมาเลอะโต๊ะคอมฯ เขานั่งหอบหายใจสักพักก่อนจะเอื้อมือไปหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดคราบน้ำรักออก มินโฮมองน้ำรักที่ติดอยู่กับกระดาษทิชชูอยู่นาน อยู่ๆ ภาพในคลิปของแทฮยอนก็โผล่ขึ้นมา คราบโยเกิร์ตที่ติดปากและหน้าอกของแทฮยอน มันทำให้แกนกายของเขาแข็งตัวขึ้นมาอีกรอบ...

            “วันนี้คนคอมเม้นต์เยอะจริงๆ เลย ดีจัง” แทฮยอนเลื่อนอ่านคอมเม้นต์ไปอย่างเพลิดเพลิน “อีกสองสามวันพี่จินอูก็จะไปถ่ายเอวีแล้วนี่นา อิจฉาจัง อยากทำอะไรแบบนั้นมั้ง”

            ‘Tae Yang

          วันนี้น้องนัมสุดยอดมากครับ!’

          ‘Bang Yongguk

          อยากได้คลิปแบบอีกเยอะๆๆๆ เลยครับ ดูแล้วได้อารมณ์มาก’

          ชอบในความยั่วของฉันกันสินะ

            “หาว..” แทฮยอนหาวออกมาก่อนจะบิดขี้เกียจเล็กน้อย ตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่มกว่าๆ และเขารู้สึกง่วงมาก แทฮยอนปิดโน้ตบุ๊คก่อนจะเดินเข้าไปนอนในห้อง

           

            “อืม.. ใส่ตัวไหนดีนะ” แทฮยอนพยายามหาเลือกชุดที่ดูน่ารัก เพราะวันนี้เขาจะออกไปประกาศหาแฟน อันที่จริงก็ไม่เชิงแฟน เขาเริ่มตั้งแผนการนี้ตั้งแต่เมื่อวันที่จินอูมาเล่นที่ห้องเขาแล้ว มันดูเหมือนแผนที่ไม่เหมือนแผน แต่แทฮยอนก็คิดว่ามันคงจะเวิร์คถ้าอีกฝ่ายยอมเล่นกับเขา...ถ้าเขาโชคดีเจอคนแบบนั้น

            แทฮยอนหยิบเสื้อคอกว้างสีขาวและกางเกงขาเดฟสีฟอกออกมาจากตู้เสื้อผ้า ดูเป็นเสื้อผ้าที่ใส่สบายๆ เมื่อแต่งตัวเสร็จจึงเดินไปหยิบน้ำหอมยี่ห้อแพงมาฉีดทั่วตัว

          แทฮยอนเดินอย่างมั่นใจออกจากคอนโดฯ ที่พ่อแม่ซื้อไว้ให้ ที่มีกินมีใช้ทุกวันนี้ก็มาจากเงินพ่อแม่ทั้งหมด บ้านเขาค่อนข้างฐานะดี และพ่อแม่ของเขาก็คิดแค่เพียงว่าแค่ส่งๆ เงินให้ใช้ก็พอ จะทำอะไรก็ทำไม่ได้สนใจ นั่นมันก็ไม่ได้ทำให้แทฮยอนสะทกสะท้านอะไรเช่นกัน เขากลับคิดว่าดีด้วยซ้ำ

            “สวัสดีครับ สนใจมาเป็นแฟนกับผมรึเปล่า?”

            “ห้ะ? ขอโทษนะฉันกำลังยุ่งๆ”

            “เออะ.. ขอโทษนะครับ” แทฮยอนโค้งให้เล็กน้อยก่อนจะมองหาเหยื่อรายต่อไปที่จะมาเป็นพระเอกเอวีให้เขา ฟังดูเหมือนแทฮยอนจะได้ทำงานที่เขาอยากทำแล้ว แต่มันไม่ใช่ “เอ่อ สวัสดีครับ สนใจมาเป็นแฟนผมไหม?”

            “หืม? อะไรนะ”

            “มาเป็นแฟนกับผมอ่ะครับ”

            “น่าตาน่ารักดีนี่”

            “แหะๆ แล้วก็ไปถ่ายคลิปลงบล็อกของผมด้วยกันนิดหน่อย”

            “หือ? บล็อกอะไร? ฉันไม่สนใจพวกของพรรคนั้นหรอก ไปก่อนนะ” พูดจบเขาก็เดินจากแทฮยอนไปทันที แทฮยอนหน้ามุ่ยด้วยความไม่พอใจ ถึงแม้ว่าในโซเชี่ยลเขาจะดูฮอตแค่ไหน แต่ในโลกความจริงที่กว้างใหญ่ก็ใช่ว่าผู้คนจะรู้จักแทฮยอนทุกคน

            ในอีกทางหนึ่ง ซึ่งมินโฮออกมาเดินซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อแถวๆ บ้านของเขา

            “สวัสดีครับ” อยู่ๆ เสียงแป้นแล้นใสๆ ที่มินโฮจำได้ดีก็ดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของเขา ทันใดนั้นจึงรีบหันไปมองที่ต้นเสียงทันที แทบทำให้มินโฮตะโกนว้ากออกมา เมื่อคนที่ตัวเองติดตามและชอบมากๆ มายืนอยู่ตรงหน้า นัมแทฮยอน... “สนใจมาเป็นแฟนกันไหมครับ?”

            “วะ ว่าไงนะ!!” มินโฮตะโกนออกมาเสียงดัง แทฮยอนสะดุ้งเฮือกก่อนจะถอยหลังไปเล็กน้อย เมื่อได้สติว่าตัวเองทำอะไรจึงขอโทษขอโพย “ขะ ขอโทษครับ.. มะ เมื่อกี้นี้ผมฟังไม่ค่อยชัด”

            “เอ่อ...มาเป็นแฟนกับผมไหม?” แทฮยอนชี้ไปที่ตัวเอง มินโฮแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเองกับสิ่งที่เขาได้ยิน แทฮยอนขอเขาเป็นแฟน

            “พูดจริงๆ เหรอครับเนี่ย?”

            “จริงสิครับ”

            “เป็นครับเป็น” ตอบไปโดยที่ไม่ได้คิดอะไรก่อนเลย คนที่เป็นไอดอลมาขอเป็นแฟนเป็นใครก็ตอบตกลงโดยไม่คิดกันทั้งนั้นแหละ

            “ฮ้า! ดีเลย ผมจะขอให้เราสองคนถ่ายคลิปคู่กันลงบล็อกของผมหน่อยน่ะครับ”

            “หา? ละ ละ ลงบล็อกของนัมแทฮยอนน่ะเหรอครับ?”

            “หื้อ? รู้ชื่อผมได้ไง เป็นผู้ติดตามของผมเหรอ? งั้นดีเลยครับ ไปกันเถอะ” แทฮยอนยิ้มร่าก่อนจะดึงแขนมินโฮกลับไปที่คอนโดของตัวเอง

            “มันจะดีเหรอครับ? ไม่เป็นไรเหรอครับ?”

            “ไม่หรอกน่า เชื่อผมสิครับ” แทฮยอนขยิบตาให้มินโฮก่อนจะสตาร์ทรถของตัวเอง

            “จะไปไหนเหรอครับ คือผม...”

            “ก็ไปคอนโดฯ ของผมไง ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนะ” พูดจบก็ขับรถออกจากที่จอดรถสาธารณะไป

            ตอนนี้มินโฮรู้สึกงงมากว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เขาแค่ออกมาหาซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อ แต่กลับเจอนัมแทฮยอนคนที่เขาติดตามอยู่ในโลกโซเชี่ยลเน็ตเวิร์ค จากนั้นก็โดนอีกฝ่ายขอเป็นแฟนหน้าตาเฉย ทั้งๆ ที่แทฮยอนไม่แม้กระทั่งรู้ชื่อของมินโฮ สรุปนี่มันเกิดอะไรขึ้น? มินโฮคิดว่านี้คงจะเป็นฝัน เขาอาจจะนึกถึงแทฮยอนมากไป แต่มันไม่ใช่

            “ไม่ต้องกังวลนะครับ ทำตัวตามสบาย”

            “ครับ..ครับ”

            “คุณทำงานหรือยังครับ?”

            “ผมอยู่ปีสองครับ”

            “หือ ก็เป็นพี่ผมปีนึงสินะ ดีจังเลย” แทฮยอนยิ้มร่า ตามองที่ถนนไปด้วย ไม่นานนักเขาก็เลี้ยวรถเข้าไปข้างในคอนโดฯ “ชื่ออะไรเหรอ? ผมลืมถามเลย” แทฮยอนถามระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังเดินขึ้นลิฟต์กัน

            “ผม...ซงมินโฮครับผม”

            “อ๊อ! ซงมิโนคนนั้นหรือเปล่า? ผมจำได้เห็นมาคอมเม้นต์ทุกคลิปเลย ไม่นึกว่าตัวจริงจะหล่อขนาดนี้นะเนี่ย”

            “แหะๆ..”

            นัมแทจำกูได้! ดีใจโว้ย

            “ก็...ประมาณนั้นแหละครับ”

            “งั้นขอเรียกพี่มิโนนะ ส่วนนี่จะเรียกแทนตัวเองว่านัมนะ” พูดจบก็ขยับเข้ามากอดแขนแกร่งไว้ทันทีอย่างถือวิสาสะ “ได้ไหมครับ?” แทฮยอนเงยหน้ามองคนที่ตัวสูงกว่าตัวเองนิดหน่อย ใบหน้าแบบนั้นมันเริ่มทำให้มินโฮมีอารมณ์อีกแล้ว

            “ได้..ได้เสมอเลยครับ” แต่ก็ยังคงประหม่ากับคนๆ นี้อยู่

            เมื่อแทฮยอนและมินโฮเข้าไปยังห้องของแทฮยอนก็เห็นโน้ตบุ๊ควางไว้อยู่บนโต๊ะหน้าโซฟา แทฮยอนเดินเข้าไปนั่งที่โซฟาก่อนจะกวักมือเรียกมินโฮที่ยืนแข็งทื่ออยู่หน้าประตูมานั่งด้วยกัน ถ้านี่เป็นฝันก็อยากจะให้มันอยู่นานๆ แทฮยอนเปิดไปที่หน้าบล็อกของตัวเองก่อนจะเปิดอัดวีดีโอ

            “สวัสดีครับ~ วันนี้ช่วงบ่ายๆ ก็มาอัดคลิปตามคำเรียกร้องของทุกคนนะครับ วันนี้เรามีแขกรับเชิญด้วย พี่มิโน” แทฮยอนผายมือไปที่มินโฮที่นั่งแข็งทื่ออยู่ข้างๆ

            “สะ สวัสดีครับ” มินโฮชูมือขึ้นเล็กน้อย แทฮยอนมุ่ยหน้าก่อนจะกดลบวิดีโอนั้นทิ้ง

            “พี่มิโนอ่า ทักทายแฟนคลับนัมดีๆ หน่อยสิ เอาให้เข้มแข็ง เดี๋ยวจะอัดใหม่อีกรอบนะ”

            มินโฮเป็นคนที่เวลาโดนถ่ายวีดีโอจะทำตัวไม่ถูก แต่เมื่อเป็นในกรณีของแทฮยอนเขาเองก็จะพยายามเต็มที่เพื่อไอดอลคนนี้ของตัวเองเช่นกัน

            “สวัสดีครับ ผมนัมแทฮยอนวันนี้ก็--”

            “สวัสดีครับ!! ผมซงมินโฮ!!!” แทฮยอนอ้าปากค้างแล้วหันหน้าไปทางมินโฮ

            “พี่มิโนทำอะไรของพี่เนี่ย” แทฮยอนเริ่มหงุดหงิด ส่วนมินโฮเองก็ทำอะไรไม่ถูกเช่นกัน “พี่ไม่เคยออกกล้องเหรอเนี่ย? ใจเย็นๆ แล้วกันนะ มันไม่มีอะไรต้องเกร็งหรอก” แทฮยอนพยายามสงบสติอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ มินโฮพยักหน้าเบาๆ

            “โอเคครับ..” จากนั้นแทฮยอนจึงกดอัดวีดีโอใหม่อีกรอบ

            “สวัสดีครับทุกคน! นัมแทฮยอนกลับมาลงคลิปตามคำขอแล้ว วันนี้เรามีแขกรับเชิญ พี่มิโน” แทฮยอนผายมือไปที่มินโฮเหมือนเดิม มินโฮพยายามคิดถึงตอนที่เขายิ้มโปรยเสน่ห์ใส่พวกสาวๆ ใช่...ตอนนี้เขากำลังทำแบบนั้น

            “สวัสดีครับผม”

            “วันนี้นัมก็จะมาประกาศว่าได้คบกับพี่มิโนอย่างเป็นทางการแล้วนะครับ เราสองคนก็ดูๆ กันมาได้สักพักแล้ว”

            ห้ะ.. ดูกันมาได้สักพักเหรอ? ทำไมโลกโซเชี่ยลดูเฟคแบบนี้นะ

            “เนอะพี่มิโน” อยู่ดีๆ แทฮยอนก็เข้ามาซบไหล่ของมินโฮแล้วยิ้มโปรยเสน่ห์ “แล้วก็... เย็นนี้นัมจะมีสเปเชี่ยลของนัมกับพี่มิโนให้ทุกคนดูด้วยนะ เป็นการออกไลฟ์ครั้งแรกผ่านบล็อกนี้ อย่าลืมมาดูกันล่ะ” แทฮยอนจับมือหนาให้มาโอบเอวตัวเองไว้ มินโฮได้แต่นั่งตัวแข็งอยู่บนโซฟา เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแทฮยอนกำลังพูดถึงเรื่องอะไร

            “เออะ.. น..”

            “อย่าลืมมาดูกันนะครับ วันนี้นัมกับพี่มิโนขอตัวกันก่อนนะครับ บ๊ายบาย” พูดจบก็กดเซฟวีดีโอแล้วเอาลงบล็อกของตัวเองทันที “เมื่อกี้พี่จะพูดอะไรเหรอ?”

            “เอ่อ.. คือตอนเย็นมีอะไรเหรอครับ?”

            “เอาน่า เดี๋ยวพี่มิโนก็รู้เองน่ะแหละ”

            “ผมต้องกลับบ้าน...”

            “ไม่ได้! ต้องให้เสร็จธุระของเราสองคนก่อนนะ” มินโฮแอบสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อร่างบางรีบกันมาห้ามไว้ก่อน เพิ่งรู้ว่าแทฮยอนก็เอาแต่ใจตัวเองอยู่เช่นกัน “อืม ไม่ต้องแทนตัวเองว่าผมก็ได้นะ มันดูเป็นทางการไป ไม่ต้องพูดครับกับนัมด้วย” พูดไปตาก็จ้องหน้าจอคอมฯ ไป

            “ครับ เอ้ย...โอเค”

            “ว้า คนคอมเม้นต์น้อยจัง คนติดตามหายไปด้วยเหรอเนี่ย!” แทฮยอนเผลอตะโกนเสียงดังออกมาไม่ได้สนใจมินโฮที่นั่งทำตัวไม่ถูกอยู่ “เหอะ... ยังไงก็เถอะ เดี๋ยวเย็นนี้เรตติ้งได้พุ่งแน่”

            “เอ่อ.. นัมครับ.. อันที่จริงพี่ต้องออกมาหาซื้อของกิน”

            “ห้ามออกไปจากห้องนี้จนกว่านัมจะอนุญาตนะ ถ้าหิวก็กินข้าวที่นี่ กินกับนัมรอเวลานี่แหละ” แทฮยอนลุกขึ้นจากหน้าคอมแล้วเดินเข้าไปในห้องครัว มินโฮขยี้หัวตัวเองแรงๆ ก่อนจะเดินตามเด็กเอาแต่ใจไป เขาไม่นึกเลยว่าตัวจริงของนัมแทฮยอนจะเป็นแบบนี้ แต่ตัวจริงก็หน้าตาน่ารักกว่าในจอเยอะ “อาหารสำเร็วรูปได้ไหม? นัมทำกับข้าวไม่เป็น”

            “ได้ครับ”

            “บอกว่าไม่ต้องพูดครับไง” แทฮยอนเอาหมูหมักซอสแบบสำเร็จรูปในเข้าไปในไมโครเวฟ

            “นัม..ทำไมถึงอยู่ๆ มาขอพี่เป็นแฟนล่ะ”

            “เดี๋ยวก็รู้เองแหละน่า อย่าเพิ่งถามมากเลย พี่จะเป็นคนที่โชคดีที่สุดเลย เชื่อนัมเถอะ” แทฮยอนหันไปหามินโฮแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกคนจนปากแทบจะชนกัน ก่อนจะผละหน้าออกแล้วไปหยิบน้ำในตู้เย็นออกมารินให้ตัวเองและอีกฝ่าย “อ่ะนี่น้ำ” ยื่นน้ำให้อีกฝ่ายแล้วลงไปนั่งตรงข้าม

            “ขอบคุณ”

            “อืม พี่นี่หล่อจริงๆ เลยนะ” แทฮยอนนั่งจ้องหน้ามินโฮที่ยกน้ำขึ้นดื่ม

            “ห้ะ? พี่เหรอ? ขอบคุณนะ”

            ติ๊ง!

            เสียงไมโครเวฟดังเตือน แทฮยอนลุกจากโต๊ะไปหยิบหมูหมักสองกล่องออกมาจากไมโครเวฟ จากนั้นทั้งสองคนจึงนั่งกินไปโดยที่ไม่พูดอะไรต่อกัน มินโฮรู้สึกว่าแทฮยอนเป็นคนนิ่งมากกว่าที่ตัวเองคิดไว้เสียอีก

            “พี่มิโนเคยมีอะไรกับใครไหม?” คำถามที่จู่ๆ ก็ถามขึ้นมาไม่มีปี่มีขลุ่ยแทบทำให้มินโฮสำลักหมูหมักที่อยู่ในปาก

            “นัมบอกว่าอะไรนะ?”

            “พี่น่ะ เคยมีเซ็กส์หรือเปล่า?” แทฮยอนถามคำถามให้ชัดเจนขึ้น มินโฮได้แต่อ้ำอึ้งก่อนจะตอบออกไป

            “ก็...ก็เคยอ่ะ”

            “บ่อยไหม?”

            “อันที่จริง..พี่ก็ค่อนข้างจะเจ้าชู้แต่ แต่ว่า...”

            “อืม...เจ้าชู้สินะ ถ้างั้นก็ไม่เห็นต้องเกร็งกับนัมเลย ชอบนัมเหรอ?”

            “เอ่อ...ก็ชอบนะ”

            “ไม่ๆ ไม่ได้หมายถึงว่าชอบแบบพวกผู้หญิงที่พี่ฟันแล้วทิ้ง หมายถึงว่าชอบแบบอยากได้เป็นแฟนน่ะ” แทฮยอนอธิอบายคำถามของก็ตัวเอง

            “พี่ก็ติดตามนัมมานานนะ...”

            “พูดความจริงมาตรงๆ เลยดิ แมนป๊ะเนี่ย?” มินโฮสะอึกกับคำพูดของแทฮยอน

            “ครับ ชอบครับ”

            “กินเสร็จก็เอาวางไว้อย่างนั้นแล้วตามนัมไปที่โซฟานะ” พูดจบก็เดินออกไปจากห้องครัวทันที เด็กผู้ชายคนนี้แปลกคนมาก มินโฮได้แค่ขมวดคิ้วงงก่อนจะก้มหน้ากินหมูหมักต่อไป

- t a l k -

"อะไร? จะเกิดอะไรขึ้นตอนเย็นอ่ะ?"

หุ้ย อย่าเพิ่งอารมณ์เสียไปเมื่อเอ็นซียังไม่มา

อย่าว่างู้นงี้เลย ไรท์เขินเอ็นซีตัวเองมาก -..- อีกประเด็นคือคิดว่า

เอ็นซีกูนี่มันจะสนุกมัยแว้ะ...

อย่าลืมคอมเม้นต์โดยใช้แท็ก #ฟิคใต้ดินนซ เด้อขลั่บส์...

คือเมื่อวานนี้อ่านคอมเม้นต์(ทวิต)แต่ล่ะอัน คือปริ่มสาส T/\T) 

ขอบคุณนะครับ โคตรมีกำลังใจจะอัพเหี้ยๆ เลย อิอิ.

#สปอย ตอนหน้ามีเอ็นซีแน่นอน "สาบาน"




{ Tags: namsong, yoonwoo, hoonwoo, winner, jinwoo, taehyun,
minho, mino, seungyoon, seunghoon, nc, 20, fiction, fanfic, rate r,
เอ็นซี, นัมซง, ฮุนอู, ยุนอู, 3P. subterranean, ใต้ดิน, ฟิคใต้ดิน }